Klovharu - Wysepka w Zatoce Fińskiej

Ale jestem niewyspany... Hm.. Jak było wczoraj? Nawet fajnie, tzn. dla moich harcerzy. Była wystarczająca ilość ludzi - uf.. nie było kompromitacji. Ale wczoraj popsuły mi się wszystkie porty USB i dziś Wam zdjęć nie wrzucę, ale za to mam nową notkę z nowego działu. Czym lub kim jest zagadkowy "Klovharu"? Jeśli tego nie wiesz koniecznie musisz przeczytać ten post.

Klovharu - Wysepka w Zatoce Fińskiej

Klovharu to atol* w kształcie wyspy około 6000-7000 metrów kwadratowych. To jedna z wielu małych, skalistych wysepek, które tworzą Zatokę zewnętrznego archipelagu Finlandii. W centrum tworzy się erozja, co sprawia, że ​​wydaje się jakby wyspa była podzielona na dwie części. Niewiele jest roślinność na Klovharu, choć można tam znaleźć marram, dzikie bratki, bedstraw i fioletowy krwawnice. Po pewnym czasie Tove Jansson zasadziła tam wiele roślin aby wzbogacić wyspę m.in. o  krzewy róży rosnące przed domem.

 

Mewy i rybitwy zagnieżdżają klify, którym trudno było dostosować się do nowych mieszkańców.
 
"Oczywiście wiem, że ptaki morskie były tu pierwsze! Mają zarejestrowane swoje roszczenia do tego terytorium, kto wie od ilu pokoleń, więc ich nienawiść do nas jest oczywista: często runą na nas z otwartymi dziobami, pisk. W rybitwy są najgorsze, prawdziwi wojownicy, którzy naprawdę wiedzą jak się mają nas pozbyć. Te lśniące białe symbole wolności i horyzont prowadzą nas do szału. Tooti nie może pracować nad swoimi rysunkami bez parasola. Nie możemy pływać, nie możemy odłożyć sieci, nie możemy nawet wyjść na łódź - Nigdy nie byłam znienawidzona tak boleśnie"

Latem wraz z przybyciem Tove i Tooti szło w parze przybycie jaskółek.

"[Jaskółki] Latające w powietrzu jak noże krzyczące, krążą  cały czas nad domkiem i ponownie wielkie emocje i oczekiwania - a potem puf! odeszły, nie obiecując niczego.
[...] jaskółki gnieżdżą się w starych letnich kapeluszach Ham letnich, na kuszących półkach i w pudłach, które Tooti przybiła pod krokwiami.„

Zewnętrzny archipelag doświadcza gwałtownych burz, które zmywają przystanie i inne urządzenia stoczniowe. W miarę upływu czasu, Tove zaczął przeglądać się morskiemu burzliwemu charakterowi w nowym świetle.

"A latem ubiegłego roku, coś niewybaczalne stało: zaczęłam obawiać się morza. Olbrzymie fale nie oznaczał przygodę, ale lęk, strach i zmartwienie dla łodzi i wszystkich innych łodzi, które pływały przy złej pogodzie.
[...] Wiedzieliśmy, że nadszedł czas, zobaczyć domek z dala. Jesteśmy pewni siebie, że to bardziej stylowo opuścić w porę [wyspę], zanim zostaniemy zmuszeni do opuszczenia."
- Fragmenty „Anteckningar Fran en O” (notatki z wyspy, 1996).

* Atol – typ płaskiej wyspy