Tożsamość Tove - The Hermit, czyli sukces i wyjątkowość (1935)

Dziś kolejny dzień ciężkiej pracy ale i przyjemności. Po południu mam zbiórkę drużyny i z chłopcami (przepraszam, małymi mężczyznami) idę na Arena Laser Games. Co to jest? Wg. organizatora najnowocześniejsza rozrywka na światowym poziomie, lecz dla mnie (osoby, która zobaczyła już trochę Świata) zwykła gra laserowa. Zobaczymy, czy się spodoba harcerzom. Martwię się tylko, że przyjdzie za mało osób niż było zarezerwowane - wiecie, uczucie niewywiązania się z czegoś.
Zobaczymy...
Jak będę miał jakieś ciekawe zdjęcia to wrzuca na bloga :D Zobaczycie jak wodniacy umieją bawić się z bronią (a nie tylko linami na jachtach).
Dziś rano usłyszałem pierwszy raz piosenkę Lao Che pt. "Stare Miasto". Tak mi wpadło w ucho, że włączył mi się efekt pętli. Eh.. znów mi wchodzą do głowy piosenki o II Wojnie Światowej. Ale i tak SABATON z piosneką "Uprising" wygrywa.

Tożsamość Tove - The Hermit, czyli sukces i wyjątkowość (1935)

Tove w 1935 r. namalowała obraz pt. „The Hermit”, choć obraz przedstawia jakiś nieznany krajobraz to również jest uznawany za jej autoportret. Pustelnicze życie kręci się wokół niezgodności i jest inne – ale różnica nie oznacza lęku, oznacza to możliwość swobody podejmowania niezależnych decyzji. Pustelnik w malarstwie obserwuje wspólnotę innych ludzi i radość z zainteresowań. Istnieje również intensywność i podekscytowanie w sposób, w jaki wydaje się być głęboko pochłonięty pustelnik na scenie, tak rozmyślania Tove na temat istoty sztuki.

Obraz Tove pt. "The Hermit"

"Możesz wyobrazić sobie swoje spostrzeżenia, do tworzenia syntez. Każdy charakter śmierci, każdy krajobraz, każdy obraz jest autoportretem!” Odmianą od wcześniejszych planów, jest to, że Tove nie stosuję się do wymagań Akademii Sztuk, ale wróciła do The Lallukka Artists’ Home już w maju 1933 roku. Studia kontynuowała w The painters’ class at the Ateneum (Graficzna Szkoła Fińskiej Akademii Sztuk Pięknych). Tove nadal było trudno dostosować się do ustalonych form: wiele razy przerywała studia, podczas gdy większość jej znajomych studia porzucili całkowicie.

Poglądy artystyczne Tove były całkowicie sprzeczne z ideałami William’a Lönnberg’a, dyrektora szkoły graficznej. Trudności jakie napotkała Tove wcześniej – z dostosowaniem, studiowania przedmiotów obowiązkowych i na określonych zasadach – ponownie osiągnęła punkt krytyczny w Ateneum. Odkąd była dzieckiem, Tove zawszę uważała, że zostanie artystką. Jednakże, zasady co do płci stały się rażąco widoczne w The Ateneum’s painting class. Jesienią 1935, wiele studentek już odpadło, pozostała tylko Tove, Eva Cederström i sześciu młodych mężczyzn.

“Moje zdjęcia wisiały bardzo nisko i wiem, że nie były odbiciem moich zdolności artystycznych. Wiem, że mam umiejętności. Mój talent jest wciąż w moim sercu, a nie w umyśle. Muszę wydostać się z Ateneum, to mi nic nie pomaga.” - Napisała 13 grudnia 1935 w swoim dzienniczku.

W styczniu 1936 r. Tove i jej koledzy zbuntowali się przeciwko Lönnberg’owi, dyrektor opuścił szkołę i założył artists’ collective.

W 1935, między Tove, a artystą Sam’em Vanni, który stał się nauczycielem, rozkwitła Miłość. Sam Vanni też namalował portret Tove. „Gdy zmierzch przyciąga, Samuel stanowi jego część, wraz z radością jest bolesne, patrzę na jego obraz i mówię sobie, że nie byłoby to tak piękne, gdyby nie to, że kochasz mnie.” - Napisała Tove. 

Zdjęcie  Sam’a Vanni

Nieco później, Tove namalowała doskonały portret Sam’a Vanni. Związek Tove i Sam’a był unią miłości i sztuki, ale taki, o którym Tove nie chciała powiedzieć rodzicom. Byli w szoku kiedy się dowiedzieli.

W czasie pobytu w Ateneum, Tove zaczęła doświadczać kariery jako grafik, ilustrator i malarz. Została przyjęta do stowarzyszenia - The Graphic Artists’ Association w 1935 r. i The Artists’ Association of Finland w 1937. W 1939 roku dziesięć jej obrazów zostało zaprezentowanych na wystawie Młodych Artystów i krytycznie zostały dobrze przyjęte.